Ο γιατρός μου, ο γιατρός σου, ο γιατρός......

Στο ΤΑΞΙΔΙ της υπογονιμότητας που ανοίγεται μπροστά σας, το μεγαλύτερο κεφάλαιο έχει τίτλο ''Γιατρός''. Ποιον γιατρό ''πρέπει'' να διαλέξω; Ποιος είναι καλός. Ποιος είναι ο κατάλληλος; Οι σκέψεις που συνήθως μοιραζόμουν με τα άτομα που είχαμε κοινό πρόβλημα, κατέληξαν στο τέλος να γίνουν το ''μικρό βιβλιαράκι εμπειριών'' και που μετά από αρκετά χρόνια πια, νοιώθω περήφανη που το έκανα γιατί βοήθησαν πολλούς να βγουν από το ''Λαβύρινθο των ερωτήσεων'' και κατ' επέκταση του πανικού, του άγχους και του μεγάλου φόβου ''Μήπως κάνω λάθος;''

Ακόμα κι αν αρχικά πάτε σε όποιον γιατρό σας συνέστησαν κάποιοι γιατί έχει τόσες επιτυχίες, γιατί ο γνωστός του γνωστού της γνωστής μου απέκτησε και ένα και δύο και τέσσερα παιδιά, τον γιατρό σας θα τον επιλέξετε έστω και υποσυνείδητα εσείς. Κάθε πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουμε και απευθυνόμαστε στον ειδικό, μας καθιστά αυτόματα ασθενείς. Ασθενείς με ιδιαίτερα λεπτή ψυχολογία για το διάστημα που έχουμε το πρόβλημα και που ο επιστήμονας που έχουμε απέναντί μας, θα πρέπει να προσεγγίσει με βάση την ανθρωπιά του αλλά και τις γνώσεις του.
Η πρώτη μου επίσκεψη σε γιατρό που ασχολούνταν με θέματα εξωσωματικής γονιμοποίησης, είχε κανονισθεί επειδή αυτός ο γιατρός ως επιστήμονας είχε το 90% των συστάσεων από όλους τους γνωστούς μου, φίλους, συγγενείς.

Ψαρωμένοι, πελαγωμένοι και αδαείς εντελώς για το τι ταξίδι ξεκινάμε, βρήκαμε έναν άψογο επιστήμονα σε ένα ιδιαίτερα ''ουάου''ιατρείο, που μας μίλησε με όρους που δεν καταλαβαίναμε αλλά και που όταν ρωτούσαμε μας έκανε να αισθανόμαστε πολύ άσχημα που τον διακόπταμε. Φύγαμε από εκεί με ακόμα περισσότερες ερωτήσεις, μα το κυριότερο με ακόμα μεγαλύτερο φόβο για το τι πρόβλημα έχουμε αφού η συζήτηση δεν μας έλυσε, αλλά μας έδεσε ακόμα πιο πολύ. Δεν ήθελα να ξαναπάω. Ναι καλός παρέμενε ο γιατρός. Με τις επιτυχίες του. Με τη φήμη του. Με τα όλα του. Εγώ αισθανόμουν άσχημα όταν σκεφτόμουν ότι μας είχε κλείσει την δεύτερη επίσκεψη και όλοι γύρω μου επέμεναν πως ''θα μου περάσει'' κι ότι έπρεπε να ξαναπάω για να πετύχω κι όλα αυτά που σου λένε άνθρωποι που έχουν βρεθεί ίσως σε ίδιες καταστάσεις (γιατί αυτοί που δεν έχουν βρεθεί συνήθως τα ξέρουν όλα καλύτερα από σένα) αλλά... δεν είναι ΕΣΥ.

Κι ύστερα βρήκα έναν άλλο γιατρό, οποίος πριν καλά- καλά πούμε για τις εξετάσεις, μας είπε πόσα χρήματα θα μας πάρει, πως ακριβώς τα θέλει και στην δεύτερη επίσκεψη θα μας έκανε μια συζήτηση για το πρόβλημά μας. Κι αυτός καλός γιατρός. Με τις επιτυχίες του. Με τη φήμη του. Με τα όλα του. Εγώ δεν ήθελα να ξαναπάω.

Ο άνθρωπος που θα με κάθιζε απέναντί του, να μου εξηγήσει τι έχω σωματικά, με απλά λόγια γιατί δεν έχω πάει και Πανεπιστήμιο, που θα μου έδινε πιθανές λύσεις, θα με καταλάβαινε ότι πονάει η ψυχή μου και φοβάμαι, πως είμαι τρομοκρατημένη όχι απλά φοβάμαι, που θα με έκανε να τον εμπιστευτώ, να του εμπιστευτώ το σώμα μου, το μέλλον μου, την υγειά μου δεν ήταν κανένας από αυτούς. Ήρθε πολύ αργότερα, γιατί οι επισκέψεις σε γιατρούς, Καθηγητές, ονόματα με φήμη ουρά πίσω τους όπως τους χαρακτήριζαν οι άλλοι , κόστιζαν. Για να μαζέψουμε τα χρήματα για κάποια επίσκεψη, χρειάστηκε να περάσουν 6 βδομάδες, μαζί με τα διόδια που χρειαζόμασταν, τα ξενοδοχεία, το αμάξι κι άλλες λεπτομέρειες τρε μπανάλ που στύβουν την τσέπη στο άψε σβήσε. Τον δικό μου Άνθρωπο γιατρό, τον βρήκα μια μέρα τελείως τυχαία. Και νομίζω ότι ήταν ''εμπιστοσύνη μέχρι θανάτου'' με την πρώτη ματιά. Και δεν γελάστηκα ούτε στιγμή. Δεν με γέλασε ούτε στιγμή. Τον κάθε κρίκο της αλυσίδας μας τον πρόσφερε απλόχερα μέχρι που η σχέση γιατρού-ασθενή που φτιάξαμε με έκανε να αποφασίσω το επόμενο μεγάλο βήμα, ξέροντας πως είναι πλάι μου.

Έτσι πιστεύω ότι ο καθένας πρέπει να βρίσκει το γιατρό του. Κάθε φορά θα είναι διαφορετικός, μα όλοι είμαστε διαφορετικοί έτσι δεν είναι; Όλοι αναζητούμε κάτι συγκεκριμένο την περίοδο που διανύουμε μέσα σε άγχος, θυμό, λύπη, άγνοια, κάτι να μας δώσει ελπίδα, λίγο θάρρος, λίγη αισιοδοξία. Ο καθένας μας στη ζωή του έχει διαφορετικές αξίες, ήθη, διαφορετικά μέτρα που ζυγιάζουμε τους ανθρώπους. Γιατί και ο γιατρός μας άνθρωπος είναι. Κάποιοι συνεχίζουν και παραμένουν έτσι. Κάποιοι ίσως στην πορεία να το ξεχνούν.

Όλοι οι γιατροί έχουν τις επιτυχίες τους και τις αποτυχίες τους. Μα η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν εξαρτάται απόλυτα από τις ικανότητες του γιατρού ή ενός γιατρού αν θέλετε. Πίσω από αυτόν τον γιατρό, υπάρχει μια ομάδα κι αν ακόμα πικραθείτε από μια αποτυχία είναι άδικο αυτός ο γιατρός που βγαίνει μπροστά να χρεώνεται την αποτυχία. Μια αποτυχία δεν κάνει κακό έναν γιατρό, μια επιτυχία δεν κάνει καλό έναν γιατρό.

Γι’αυτό τον δικό σου γιατρό θα τον βρεις εσύ. Θα τον διαλέξεις εσύ. Με βάση τους φόβους σου, τις αγωνίες σου, την άγνοιά σου. Και θα τον εμπιστευθεί η καρδιά σου για τους δικούς σου λόγους. Όχι για τους δικούς μου. Ούτε για των γνωστών σου τους λόγους.
Και θα γίνει ο δικός σου γιατρός. Με την δική σας επιτυχία Με όλη του τη φήμη.

Με όλα του τα καλά.

Κι εσύ με το μωρό σου....